Busan, een havenstad met een 'Fishy Culture'

Vandaag een volle dag in Busan. De regen trekt deze ochtend gelukkig langzaam weg, dus de boot zal hopelijk ook geen probleem zijn morgen!

Wel een onverwachte tegenvaller, Alisha wordt sochtends ziek wakker. Hoofdpijn, koorts, echt vervelend bij zo'n rondreis als deze...😬

We besluiten de ochtend dus eerst even rustig aan te toen en wat te relaxen in het hotel totdat de regen echt op is gehouden, daarna gaan we met z'n drieën op pad, Alisha blijft noodgedwongen met de nodige paracetamol uitzieken in het hotel.

Eerst vertrekken we met de metro naar de beroemde Jagalchi vismarkt van Busan. De grootste vismarkt van Korea waar zowel binnen als buiten op straat van alles wordt verkocht dat in de zee voorkomt. En als ik zeg alles, dan bedoel ik alles! 

Vis natuurlijk, zowel gedroogd, vers, levend en dood. Maar ook inktvissen, schelpen, zee egels, zee slakken en nog veel meer eng uitziende schepsels die Koreanen blijkbaar erg lekker vinden!

En ze maken de gekochte dieren ook met alle plezier meteen dood voor je, lekker makkelijk. Zo zien we nog levende alen van hun vel gestroopt worden en blijven de in kleine stukjes gehakte octopus armen nog lekker nakronkelen in de plastic tas... Dit is toch wel wat anders dan de lokale visboer in Rotterdam!

Het op de begaande grond gekochte vis kun je op de eerste verdieping meteen opeten, daar zijn alle vis eetstalletjes te vinden. Een hele belevenis en we hebben daar heerlijk geluncht met gebakken garnalen en iets wat op een gebakken schol leek (we blijven een beetje bij wat we al kennen ;-) 

Vanuit de vismarkt een mooi uitzicht over de haven van Busan, of Pusan zoals het vroeger ook wel werd genoemd. Even vanuit hier een hartelijke groet aan mijn oom Captain Nick den Heijer die in een ver verleden regelmatig met zijn (vee)schepen van de rederij Vroon vanuit Busan naar Australië voer en weer terug. Wat een andere wereld moet dat vast zijn geweest toen, als ik zie hoe een moderne wereldstad Busan nu is geworden met zijn wolkenkrabbers en enorme bruggen.

Na de lunch bezoeken we een andere wijk van Busan, een volkswijk helemaal tegen een berg aangebouwd. Ooit een arme, verpauperde wijk, is het nu dankzij het initiatief van een aantal kunstenaars een echte culturele trekpleister geworden. Overal in de wijk zijn kunstwerken gemaakt, gallerijen en winkeltjes geopend en het meest opvallende: alle huizen zijn geschilderd in opvallende contrasterende kleuren wat een geweldig uitzicht geeft.

We struinen langzaam door de wijk en dalen langzaam de berg af naar beneden, genietend van het uitzicht en het doolhof van kleine steegjes met winkeltjes en straatkunst. Af en toe een shortcut met een hele steile trap naar beneden totdat we met de bus weer terug naar het hotel gaan.

Betalen werkt in zo’n lokale bus trouwens erg handig, zowel electronisch met de chip, maar ook gewoon nog met cash geld. Je geeft het aan de chauffeur en hij geeft je via dit ingenieuze apparaatje je wisselgeld meteen terug. Modern en oud naast elkaar!

Terug bij het hotel voelt Alisha zich gelukkig al weer een stuk beter. Dit was de laatste echte dag in Korea. Morgen met de boot naar Japan. Vanuit Nederland (!) kregen we nog bezorgde appjes dat op de plek waar onze ferry aankomt in Japan mensen worden geëvacueerd vanwege aardverschuivingen door de vele regen van de tyfoon. Houdt die ellende dan nog niet op? 

We gaan het vanzelf beleven morgen, kunnen er nu toch niets aan doen. Een druk reisdagje met boot en trein voor de boeg, gaan we vroeg naar bed...