Van Kyoto naar Kiso, van cultuur naar natuur!

Vandaag gaan we op weg naar de Kiso vallei, een bergachtig, bosrijk gebied tussen Kyoto (de oude hoofdstad) en Tokyo (vroeger Edo genoemd, nu de nieuwe hoofdstad).

Maar omdat we door omstandigheden nog een en ander hebben gemist in Kyoto, gaan we s ochtend eerst nog wat bezichtigen, voordat we op weg gaan. Wel logistiek een uitdaging omdat we al vroeg moeten uitchecken en onze koffers niet overal mee willen /kunnen nemen. Eerst dus naar het station waar we de koffers in bewaring geven bij een daarvoor bedoeld meneer. Dan de Shinkansen tickets naar Kiso regelen en daarna met de lokale trein naar Fushimi Inari, de tempel met de 1000 poorten.

 Ook hier weer veel meer toeristen op een hoop dan ik comfortabel vind, maar het tempel complex zelf is wel heel bijzonder en anders dan anderen (wel belangrijk om een beetje afwisseling te houden om de onder Azië reizigers zo wel bekende "tempel moeheid" te voorkomen ;-)

Achter de hoofdtempel loopt er een pad de berg op waar duizenden Torii's (tempel bogen) achter elkaar zijn gezet, waar je onder door omhoog kunt lopen. Deze poorten zijn gefinancierd van particuliere giften en er komen er zo steeds meer bij.

We gaan niet de hele berg op omdat het ondertussen weer behoorlijk is gaan regenen. Bijeffect van alweer de tweede tyfoon die we op onze vakantie tegen komen. Terug bij het station aangekomen hebben we nog anderhalf uur voor de volgende trein. Yoran en ik duiken nog snel even de metro in voor een laatste tripje naar de binnenstad en Teramachi. Daar had Yoran 2 dagen geleden nl. in één lokale winkel een hele bijzonder souvenir gezien die hij graag voor z'n verjaardag wilde hebben. Beetje spannend maar met wat stevig doorlopen over de roltrappen (links is stilstaan, rechts is doorlopen, ze rijden links in Japan!) komen we weer op tijd aan in het station voor onze Shinkanzen naar Kiso.

Het landschap verandert langzaam is steeds meer groen en bergen. Tussen beide steden Kyoto en Edo liep vroeger een postweg (meer een voetpad) waar boodschappers van de keizer en Shogun heen en weer konden reizen. Onderweg konden ze dan overnachten in dorpjes in de bergen waar er altijd herbergen voor hen gereserveerd waren.

In één van die dorpjes, Tsumago verblijven we nu in één lokale herberg. Ja, weer zo één met matjes in plaats van bedden en een minimalistische inrichting.

Na de bus en wat zoeken in de wir war aan straatjes van Tsumago, worden we welkom geheten in ons hostel. Onze kamer ligt direct aan de wild kolkende rivier (het heeft ook hier de hele dag al geregend) met een mooi uitzicht vanaf ons balkon.

In deze Minshuku's (traditionele hostels) is het eten inbegrepen en begint strak om 18:00. We gaan ons na de reisdag dus nog eerst even opfrissen waarbij genoemd moet worden dat het toilet en de badkamer gedeeld zijn in dit soort hostels, ook dat hoort erbij. Een heerlijk heet bad (Onsen) hoort ook bij de Japanse traditie, eerst helemaal inzepen en afdouchen en dan je weg laten zakken in een klaar staand heet bad van 42°: zalig na zo'n lange reisdag!

Het avond eten is heel traditioneel en ziet er schitterend uit. Rijst met allerlei ingrediënten, gebakken vis, salade en een soepje. Met een koude Asahi (Japans bier) erbij smaakt het verukkelijk!

Morgen gaan we een wandeltocht maken door de bergen over de eeuwenoude postweg van Tsumago naar Magone. Hopelijk is de regen dan wel opgehouden...